Pisuleto Duonmetron altaj bronzaj statuetoj, starantaj sur fontano, konstante kaj senĝene pisantaj (ĝenerale akvon, sed festokaze ankaǔ vinon aǔ bieron) nomiĝas Manneken Pis (Pisuleto) kaj fariĝis famaj figuroj de du belgaj urboj. La plurcentjaraj statuetoj kaj en Bruselo kaj en la orient-flandra urbo Geraardsbergen estas turistaj vidindaĵoj, pri kiuj asocioj zorgas kaj kiujn oni inkludas en la politikajn kaj kulturajn eventojn, vestante ilin per kostumoj de famaj personoj aǔ ŝatataj figuroj de filmoj, literaturaĵoj ktp. Koncerne la Pisuleton nia redakcio invitis samideanon Leon De Cooman por malkaŝi al ni sian rilaton al unu el la Pisuletoj. „Mi mem naskiĝis en Geraardsbergen. La signifo de la flandra nomo estas: "montoj de Gerardo". La urbeto troviĝas ĉirkaŭ la rivero Dender sur la okcidenta flanko de la monteto Oudenberg (tiu vorto signifas "Olda Monto"). En Geraardsbergen la rivero Dender iam konsistis el sep riveretoj ĉirkaŭantaj ses marĉajn insuletojn. Supozeble la naturo tie estis admirinde bela tiutempe. Meze de la deknaŭa jarcento kreiĝis tie tuta kanalreto. Oni konstruis kluzon kaj plenigis la restantajn riveretojn. La naturejoj intertempe perdiĝis kaj ekestis navigebla kanalo, ankaŭ por venigi komercon, industrion kaj prosperon en la regionon... Sur la placo de la urbo apud la urbodomo staras bronza pisuleto. Antaŭ jarcento la necesa likvaĵo estis liverata de unu el la multaj fontoj sur la flanko de la monteto. Tiuj fontoj nutris ankaŭ la apudan fontanon kun pluraj ŝpructuboj, kiun oni nomas Marbol (tiu vorto verŝajne signifas placfonton). En antaŭaj jarcentoj ĝi provizis la urbanojn per pura akvo. Folkloristoj kompreneble interesiĝas pri la statueto. Ĉiuspecaj kutimoj ekestis, kaj ĉiuj okazoj taŭgas por festado, manĝado kaj drinkado. En 1999 okaze de la kvindeka datreveno de la forpaso de mia patro, artopentristogravuristo Jan De Cooman, kiu iam loĝis sur Oudenberg kaj multe verkis en tiu urbo, nia familio kontaktis folkloristan asocion de la urbo. Senhezite tiu elpensis manieron honori la artiston: Pisuleto ricevos kostumeton laŭ la vestmaniero de la artisto. En la muzeo sub la urbodomo oni povas admiri la jam ampleksan vestaron de Pisuleto. Oni tie trovas tipan kostumeton de ĉiu famulo kaj de ĉiu asocio de la urbo. En Bruselo ekzistas tute similaj kutimoj. En ambaŭ urboj funkcias asocioj rilatantaj al la statueto. La asocio de Geraardsbergen invitis siajn amikojn el Bruselo. Sur la placo antaŭ la urbodomo okazis ceremonio, dum kiu la urbestro transdonis al Pisuleto la nigran veluran kostumeton kun la samkolora felta artistoĉapelo laŭ la modelo, kiun mia patro kutimis surhavi. Mia plej aĝa frato ricevis atestaĵon pri la ordeno de Pisuleto. Oni fotis nin, la 8 filojn de la memorata artisto ĉirkaŭ la statueto kaj ni kunvenis por manĝado kune kun la konkuranta sed amika asocio de la brusela bubo. Ĉetable oni multe diskutis, eĉ ŝerce disputis pri la gravega demando, kiu el la du bronzaj uletoj estas la aŭtentika kaj la pli aĝa. Ĉar mi naskiĝis en Geraardsbergen, mi kompreneble certas, ke la tiea statuo estas la aŭtentika kaj la plej aĝa: ĝin oni muldis en 1459. Sed la bruselanoj asertas, ke niaj prapatroj ŝtelis la uleton el Bruselo... Tio certe tute ne eblas, ĉar la bruselan uleton oni muldis 160 jarojn poste. Post ĉiu flamiĝo de la disputoj oni volonte estingis la fajron per grandaj glasoj da ŝaŭma biero... Fine mi ekkomprenis la tutan aferon: ekzistas certa rilato inter bierdrinkado kaj la daŭra agado de la uletoj. Verŝajne dum ia tia bierdrinkado ekestis brila ideo ĉe la asocianoj: ĉe gravaj okazoj, ekzemple ĉe la kermeso, Pisuleto eĉ urinas dum pluraj horoj puran bieron, donacitan de gravulo... ofte kun politikaj celoj. Laŭ malnova flandra proverbo: "Kiam la biero estas en la viro, la saĝo estas en la kruĉo".

Pis Las estatuillas de bronce de medio metro de altura, de pie sobre una fuente, meando constante y casualmente (generalmente agua, pero también vino o cerveza en las fiestas) se llaman Manneken Pis (Mear) y se han convertido en figuras famosas de dos ciudades belgas. Las estatuillas centenarias de Bruselas y de la ciudad de Geraardsbergen, en el este de Flandes, son atractivos turísticos que cuidan las asociaciones y se incluyen en eventos políticos y culturales, vistiéndolas con trajes de celebridades o personajes favoritos del cine, la literatura, etc. En cuanto a los Piscis, nuestro equipo editorial invitó a nuestro colega Leon De Cooman a revelarnos su relación con uno de los Piscis. "Nací en Geraardsbergen. El significado del nombre flamenco es: "Montañas de Gerardo". La ciudad está ubicada alrededor del río Dender en el lado oeste de la colina Oudenberg (esa palabra significa "Montaña Vieja"). En Geraardsbergen, el río Dender una vez estuvo formado por siete arroyos que rodeaban seis islotes pantanosos. Presumiblemente, la naturaleza allí era admirablemente hermosa en ese momento. A mediados del siglo XIX se creó allí toda una red de canales. Se construyó una esclusa y se llenaron los arroyos restantes. Mientras tanto, se han perdido los parajes naturales y se ha creado un canal navegable, también para traer comercio, industria y prosperidad a la comarca... En la plaza del pueblo, junto al ayuntamiento, se erige una meada de bronce.Hace un siglo el líquido necesario se abastecía de uno de los muchos manantiales en la ladera del cerro. Estos manantiales también alimentaban la fuente contigua con varias fuentes, llamadas de Márbol (probablemente esa palabra signifique fuente del lugar). En siglos anteriores abastecía de agua limpia a los habitantes del pueblo. Los folcloristas, por supuesto, están interesados ​​en la estatuilla. Han surgido todo tipo de costumbres, y todas las ocasiones son adecuadas para fiestas, comidas y bebidas. En 1999, con motivo del quincuagésimo aniversario de la muerte de mi padre, el pintor de arte Jan De Cooman, que una vez vivió en Oudenberg y escribió mucho en esa ciudad, nuestra familia se puso en contacto con una asociación de folclore de la ciudad. Sin dudarlo, se le ocurrió una manera de homenajear al artista: Pisuleto recibirá un disfraz acorde a la vestimenta del artista. En el museo bajo el ayuntamiento se puede admirar el ya extenso vestuario de Pisuleto. Hay un traje típico de cada celebridad y cada asociación de la ciudad. Hay costumbres muy similares en Bruselas. En ambas ciudades funcionan asociaciones afines a la estatuilla. La asociación de Geraardsbergen invitó a sus amigos de Bruselas. En la plaza del ayuntamiento se realizó un acto en el que el alcalde entregó a Pisulet el traje de terciopelo negro con el sombrero de artista de fieltro del mismo color según el modelo que usaba mi padre. Mi hermano mayor recibió un certificado de la orden de Piscis.Nos fotografiamos los 8 hijos del recordado artista alrededor de la estatuilla y nos juntamos a cenar junto a la competida pero amistosa asociación del chico bruselense. En la mesa hubo mucha discusión, incluso bromas, sobre la importantísima cuestión, cuál de los dos pequeños de bronce es el verdadero y el mayor. Como nací en Geraardsbergen, por supuesto, estoy seguro de que la estatua de allí es la verdadera y la más antigua: fue moldeada en 1459. Pero la gente de Bruselas afirma que nuestros antepasados ​​robaron la pequeña de Bruselas... Que Ciertamente no es posible, porque el hombrecito de Bruselas fue moldeado 160 años después. Después de cada recrudecimiento de las peleas, el fuego se extinguía voluntariamente con grandes vasos de cerveza espumosa... Probablemente durante tal toma de cerveza surgió entre los asociados una brillante idea: en ocasiones importantes, por ejemplo en la feria, Pisuleto llega a orinar durante varias horas pura cerveza, donada por un personaje... muchas veces con fines políticos. Según un antiguo proverbio flamenco: "Cuando la cerveza está en el hombre, la sabiduría está en la jarra".